Οι ετικέτες των τροφίμων αποτελούν το σύνολο των πληροφοριών που βρίσκει κανείς στη συσκευασία ενός τυποποιημένου προϊόντος. Οι κανόνες καταγραφής για τις ετικέτες αυτές είναι κοινές για όλες της χώρες της Ε.Ε., με στόχο την ορθή πληροφόρηση του καταναλωτή. Ας δούμε παρακάτω ορισμένες σημαντικές ενδείξεις:
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ:
Ο όρος ”ημερομηνία λήξεως” χρησιμοποιείται κυρίως στα τρόφιμα που αλλοιώνονται εύκολα. Η κατανάλωσή τους πέραν αυτής της ημερομηνίας είναι επικίνδυνη, καθώς πιθανότατα θα οδηγήσει σε τροφική δηλητηρίαση.
Ο όρος ”ανάλωση κατά προτίμηση πριν από” χρησιμοποιείται κυρίως σε τρόφιμα τα οποία υποβαθμίζονται μεν ποιοτικά μετά από την παρέλευση της συγκεκριμένης ημερομηνίας, αλλά συνήθως δεν είναι επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία.
ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ:
Όλες οι ουσίες που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή ενός τροφίμου αναγράφονται στα ”συστατικά” του, με φθίνουσα σειρά περιεκτικότητας (πχ γάλα, αλεύρι σίτου, πολτός φράουλας κτλ). Ταυτόχρονα, μπορούμε να δούμε πόσα και ποια πρόσθετα περιέχονται στο τρόφιμο, είτε με τη χημική τους ονομασία (πχ Συντηρητικά: σορβικό οξύ, βενζοϊκό οξύ), είτε με τον κωδικό τους (πχ Σταθεροποιητές: Ε339i, Ε415).
Ακόμη, υποχρεωτικά αναγράφεται η παρουσία αλλεργιογόνων (πχ αυγό, ξηροί καρποί) και η χρήση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (πχ τροποποιημένο άμυλο καλαμποκιού).
ΔΙΑΘΡΕΠΤΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ:
Πρόκειται για έναν πίνακα στον οποίον αναγράφεται η περιεκτικότητα συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών, απαραιτήτως ανά 100 γρ ή mL προϊόντος, και προαιρετικά σε μία συγκεκριμένη μερίδα αυτού. Ο πίνακας αυτός, είναι ιδιαίτερα χρήσιμος για την αξιολόγηση της ποιότητας του τροφίμου, αλλά και τη σύγκριση παρόμοιων προϊόντων μεταξύ τους. Μπορούμε με αυτόν τον τρόπο να δούμε και να συγκρίνουμε τις θερμίδες (ενέργεια σε Kcal), τα σάκχαρα, τα λιπαρά, τις φυτικές ίνες (εδώδιμες ίνες) και το νάτριο (το συστατικό του αλατιού που είναι επιβαρυντικό για την υγεία).
Η ανάγνωση των συστατικών και του πίνακα διαθρεπτικής επισήμανσης, είναι πολύ σημαντική κατά την επιλογή τροφίμων στο σούπερ μάρκετ. Καθώς αναγράφονται στην πλάγια ή στην οπίσθια πλευρά της συσκευασίας, συχνά δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι η μπροστινή πλευρά ενός προϊόντος είναι αποτέλεσμα σχεδιασμού μάρκετινγκ, με στόχο το προϊόν να φαίνεται ιδιαίτερα ελκυστικό. Πολλές φορές λοιπόν, ορμώμενοι από φράσεις όπως ”με 15% λιγότερα λιπαρά” ή ”πλούσιο σε ασβέστιο” αγοράζουμε τρόφιμα που τα θεωρούμε πιο υγιεινά. Αν διαβάσουμε όμως την πίσω πλευρά της συσκευασίας, μπορεί να εκπλαγούμε που το προϊόν ”με 15% λιγότερα λιπαρά” είναι γεμάτο πρόσθετα ή που το προϊόν ”πλούσιο σε ασβέστιο” έχει τη διπλάσια ποσότητα σακχάρων από κάποιο άλλο αντίστοιχο!
Παράδειγμα ετικέτας στα ελληνικά:
